Μια Τρελλή… Τρελλή… Σαραντάρα

 

Μια Τρελλή... Τρελλή... Σαραντάρα

Μια σαραντάρα χήρα ερωτεύεται έναν νεαρό μουσικό αλλά τα αδέλφια της την πιέζουν να παντρευτεί έναν πλούσιο αλλά κουφό άντρα. Η σαραντάρα θα προσπαθήσει να κάνει το χατίρι στα αδέλφια της, αλλά με τη βοήθεια μιας φίλης της, σκαρφίζονται τα πάντα ώστε η σαραντάρα να βλέπεται κρυφά από τα αδέλφια της με τον μουσικό, ώσπου στο τέλος, παρά τις αντιρρήσεις των δικών της, θα ακολουθήσει την καρδιά της. 1970
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Γιάννης Δαλιανίδης
ΣΕΝΑΡΙΟ Αλέκος Σακελλάριος
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝΡένα Βλαχοπούλου
ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΚΟΜΑΑνδρέας Μπάρκουλης, Γιάννης Μιχαλόπουλος, Μέλπω Ζαρόκωστα, Τασσώ Καββαδία, Πόπη Άλβα, Γιώργος Γαβριηλίδης, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Πόπη Μαρέλλη, Νίκος Γαροφάλλου, Τοτός Ρουμανέλης

δείτε όλα τα σχετικά posts

 

-Μπα; Μη μου πεις ότι έγινες και μούσα;
-Τα ’δες μωρέ; Τα ’δες; Σ’ αυτή την ηλικία, έγινα και μούσα. Αλλά έτσι, έτσι, έτσι είναι. Αρχίζεις μουσίτσα, γίνεσαι μούσα και στο τέλος καταντάς μουσείο…
-Τζένη, να σε γνωρίσω με τον κύριο Χατζηθωμά.
-Κυρία μου.
-Χαίρω πολύ.
-Πώς είπατε;
-Λέω ότι χαίρω πολύ!
-Ναι, πάχυνα πολύ τώρα τελευταία. Πήρα πέντε κιλά. Καλά εσείς από πού με θυμάστε αδύνατο;
-Σας έχω δει.
-Τι… Α… Πού, πού, πού;
-Στο Μουσείο.
-Α ναι, μέναμε στο Θησείο κάποτε.
-Ο, ρε… θα τον σκοτώσω Ορέστη μου…
-Πώς είπατε; Πώς είπατε;
-Λέει, λέει, ότι χαίρεται πολύ που σε γνωρίζει.
-Μυρίζει; τι, τι μυρίζει;
-Δε μου λες κάτι Ορέστη, δεν του τα γράφουμε καλύτερα σε γράμμα;
-Α, ωραία ιδέα, ωραία ιδέα!
-Τ’ άκουσε; Τι;
-Να πάμε όλοι μαζί στον κινηματογράφο να δούμε κανένα δράμα. Αύριο όμως γιατί σήμερα έχω δουλειά.
-Άχου άτιμο. Τίποτα δεν αφήνει το αυτάκι σου. Όλα τα αρπάζει.
-Καλά, όπως θέλετε, όπως θέλετε.
-Τι όπως θέλουμε;
-Άκου να σου πω. Έπεσε η μπαταρία του ακουστικού και γι’ αυτό δεν ακούει.
-Α, να του φέρω του αυτοκινήτου!

 

Δείτε το

Αφήστε μια απάντηση